«تکلیف این روزها» به روایت معاون هنری

، سید مجتبی حسینی در این یادداشتی که در صفحه شخصی‌اش منتشر کرده است،نوشت:

«هنر، فارغ از مرزها و محدودیت­های سرزمینی، مخاطب خود را دارد و همین مخاطب، با توجه ­بخشی و استقبال از آثار و پدیده ­های هنری که بالذات، متضمن فرهنگ و تمدن خاستگاه خویش هستند، زمینه­‌ی تعامل و تبادل فرهنگ­‌های ملل دور و نزدیک را ممکن می­‌سازد، امکانی که گاه با پیشی گرفتن از دیگر روابط بین­‌الملل، زمینه­‌ی همزبانی مردمان جهان را رقم می‌زند. از این رو درمی­‌یابیم که اطلاق عنوان «شهروند افتخاری جهان» برای هنرمندان اطلاق مغتنمی است. در واقع همین فلسفه­‌ی جهان شمولی هنر است که کیفیتی بین­ المللی به پدیده­ های هنری می­ بخشد و فارغ از مباحث زیبایی­‌شناختی هنر می­ تواند حتی، تبلور «تئوری اقتصاد هنر» تلقی شود. ما مکلفیم که با ریل­‌گذاری به‌هنگام و تسهیل در فرآیندهای اداری و اعتباری، دو رویه­‌ی دولتی و غیردولتی را به بهبود و تعمیم این طرح هدایت و ترغیب کنیم. برگزاری فستیوال­های بین­‌المللی، نمایشگاه­های معتبر، نشست­‌های توان­ افزای علمی و عملی در حوزه­‌های تولید، توسعه و تجارت هنر و روابط متقابل در قالب هفته­‌های فرهنگی، تولیدات مشترک، آموزش و پژوهش هنر می­تواند در زمره­ی رویکردهای حمایتی دولت قرار گیرد که بر این اساس و در طی طرح­ها و برنامه­هایی، بدان اهمیت و اولویت بخشیده شده است.

هویت­‌بخشی به بخش غیردولتی با پرهیز از نگاه رقابتی دولت به این بخش و واسپاری حوزه­‌های تجارت­ محور هنر به این بخش و ترویج فرهنگ فرآیندهای مشارکتی در زمینه­‌های تولید و عرضه­‌ی آثار هنری می­‌تواند در زمره­‌ ی رویکردهای غیردولتی قرار گیرد. قطعاً در چنین نظامی، انتفاع مالی و معنوی هنرمند و برخورداری مستقیم از مواهب رفاهی و معیشتی که قاعدتاً توأم با ترفیع و تعالی درجه­‌ی اجتماعی است، مانع از خروج سرمایه­ های منطقه­ ای و بین­‌المللی می­‌شود و ارزش اعتباری و منزلت اجتماعی مکسوبه، صرف توسعه­‌ی جوامع هنری و فضیلت­‌های انفرادی و گروهی هنر می­‌گردد.

اگر این کم­اتکایی هنر به ساختار دولت از قدمت بیشتری برخوردار بود و ساختار بخش غیردولتی ناگزیر به رقابت با بخش دولتی نبود و تکلیف دولت صرفاً در سیاست­گذاری و رویه­‌ی نظارتی و حمایت مقصور می شد، اکنون این نهاد و نظام اجتماعی می­‌توانست بحران اقتصادی موجود را بی هیچ اتکایی به حمایت دولت پشت سر بگذارد و در چرخه­ ی تولید و توسعه­‌ی هنر، خاصه در بخش بین­‌الملل توقفی ایجاد نشود. به هر دلیل این سازه­‌ی اجتماعی تکمیل نشده است و این ناهمگونی نباید ما را از صیانت و حمایت بدنه­‌ی هنر غافل سازد.

معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تجمیع توان و تجربه­‌ی خود در این شرایط، به راهکارهایی هم­چون بهره‌مندی مکفی از ارز دولتی به منظور دعوت از گروه­ های خارجی و برگزاری رویدادهای بین­ المللی، جلب مشارکت نهادها و سازمان­ های غیرمکلف که منوط به هم­افزایی دوسویه خواهد بود و تمرکز بر مهمترین وجوه رویدادهای بین­ الملل که بیشترین مزیت­ های فردی و گروهی را در پی خواهد داشت اندیشیده است که امیدواریم با حضور مسئولانه و بی­ دریغ نمایندگان صنوف گوناگون هنری که مقصد غایی مشترکی دارند به نتیجه­ ای بنشیند. دور نیست که بدین روش هم چرخه­ ی فعالیت هنری و ارتزاق هنرمندان به خطر نیفتد و هم به مرهم هنر، اندکی این روزگار آرام گیرد.»

انتهای پیام