چرا رضا صادقی بازیگر شد؟

رضا صادقی با خبرنگار برنا درباره علت علاقه بازیگران به عرصه خوانندگی و همچنین خوانندگان به حضور در مقابل دوربین سینما و یا تلویزیون گفت و  به نکاتی اشاره کرد که مهمترین آن بحث جلوه گری و دیده شدن بود.

وی گفت: به نظر من حجت کل هنر، بحث دیده شدن است، حالا هر کسی به گونه ای آن را در نظر می گیرد که ممکن است ارضاء روحی یکی از عوامل آن باشد. اما اکثریت افراد یک جامعه وارد دنیای هنر می شوند که دیده شوند ، این بد نیست . چیز غیر متعارفی هم نیست .

صادقی افزود: هنرمند در صدد معرفی شدن و تجربه کردن در مسیر درونیات خود است و می تواند چالش ها و علاقه مندی های خود را  با افراد پیرامونش در میان بگذارد . تصمیم کسب تجربه در  یک عرصه دیگر می تواند بسیار لذت بخش و جذاب باشد به شرطی که تا حد امکان از مسیر آن وارد شود تا منطق حضور در آن هم تعریف شده باشد.

خواننده آلبوم"مشکی رنگ عشقه" ادامه داد: اما مورد خود من باید بگویم که نزدیک به سه سال شد که آقای نشاط و بقیه دوستان در پیگیر بودند که من  مقابل دوربین هم بروم و  قبول آن  برای من تجربه کافی و لازمی بود.

وی افزود: در واقع من به دید بازیگری به فیلم "خداحافظی" نگاه نکردم، ضمن اینکه سناریویی هم که نوشته شده بود بر اساس ذهنیت، فیزیک و افکار من نوشته شده بود و حتی بعد از آن هم در مصاحبه های دیگر گفتم که جهان من جهان موسیقی است، من فقط مهمان پرده نقره ای بودم و با تمام پیشنهاداتی هم که تاکنون شده  به همان یک مهمانی هم بسنده کردم.

رضا صادقی در پاسخ به این سوال خبرنگار برنا که در میان خوانندگانی که بازیگر شده و یا بازیگرانی که پا به عرصه خوانندگی گذاشته اند کدام یک را موفق در هر دو عرصه می داند گفت : هیچکدام . البته در مارکت ایرانی عرض می کنم نه بازیگری که خواننده شده و نه خواننده ای که در مقابل دوربین رفته باشد را موفق ندیده ام . البته در مارکت جهانی موضوع متفاوت است کسی مثل "جاستین تیمبرلیک" که در فیلمی به نام "این تایم" چقدر توانسته موفق ظاهر شود و دیگر کسان .

خواننده آلبوم " وایستا دنیا" در  ادامه گفت: خواسته ی دیده شدن خواسته ی غیر منطقی  و عجیب و غریبی نیست، برای آنان که تکلیفشان با خودشان مشخص است که چه بهتر  اما چون در ایران کارهای بزرگ آموزش بیسیک ندارد معمولا کمتر خواننده ای را می بینیم که نوازنده خوبی هم باشد و یا کمتر می بینیم که بازیگری از آموزش و دوره های آن با جایگاه مناسبی رسیده باشد.

وی گفت: زمانی استاد سمندریان بودند و یک دنیا خلق و آموزش و دیگر عناصر لازم برای چهره شدن و چهره ماندن اما امروز از رستوران بازیگر در می آید و نقش اول را به عهده می گیرد و یا خواننده شده و به روی استیج می رود.

صادقی تصریح کرد: البته اینکه از کارگری در رستوران به روی استیج برای اجرا رفته  و یا مقابل دوربین قرار بگیری چیز بدی نیست اما اینکه ندانی از چه راهی به آنجا برسی بد است نهایتا به جایی می رسی که دچار بلاتکلیفی خواهی شد.

 رضا صادقی در عبارتی کوتاه درباره تک ساحتی بودن هنرمندان در محدوده هنر گفت:  البته نباید همه چیز را گردن هنرمند بیاندازیم، مسائل هنری بسیار تحت تاثیر موارد اجتماعی است ما امروز دچار موارد ، اقتصادی و یا حتی سیاسی در جامعه هستیم که قاعدتا روی نگاه هنری هنرمند تاثیر می گذارد و نمی توان خرده بر هنرمند گرفت که چرا تک صاحتی به هنر نگاه می کنند.

وی در پایان تاکید کرد: : واژه هنر به تنهایی قدرت این را دارد که عمر یک هنرمند را صرف خلق اثر کند اما تضمینی برای دیده شدن و یا ماندگاری او وجود ندارد چرا که فردوسی با آن عظمت سی سال عمر خود را صرف تالیف کرد و کسی او را نشناخت و بعد از چندین سال کتاب او از طریق مردم رواج یافت و دست به دست شد تا به امروز که جاودان شده است.

...