پدرخوانده را نساختم چون به مافیا علاقه ای نداشتم/ تارانتینو مهربان و بامزه است

به گزارش صبا به نقل از والچر، پیتر باگدانوویچ یکی از مهم ترین فیلمسازان، منتقدان و تاریخ نگاران سینمای جهان که فیلم های مهمی مانند «آخرین نمایش فیلم» و «ماه کاغذی» را در کارنامه کاری خود دارد، در مصاحبه ای که به تازگی با والچر انجام داده است از موضوعات متنوعی سخن گفته؛ از اینکه پیشنهاد ساخت «پدرخوانده» شاهکار مافیایی فرانسیس فورد کاپولا را رد کرده است تا زندگی در خانه کوئنتین تارانتینو و فیلم دیدن با این کارگردان مشهور سینما.

کارگردان ۷۹ ساله آمریکایی در این مصاحبه در پاسخ به اینکه آیا واقعیت دارد که زمانی پیشنهاد ساخت ۲ فیلم «پدرخوانده» و «جن گیر» را دریافت کرده است، گفت: فیلم «آن طور که بودیم» و فیلم «محله چینی ها» را هم اضافه کنید، در مورد هر فیلم من گزینه جذابی بودم.

باگدانوویچ در پاسخ به این پرسش که آیا از رد کردن این پیشنهادها پشیمان است، گفت: نه احساس نمی کنم که اشتباه کرده باشم. از استودیو پارامونت من را فراخواندند و گفتند حقوق کتابی از ماریو پوزو را خریده اند که «پدرخوانده» نام دارد و گفتند که من را برای کارگردانی آن در نظر گرفته اند. من به آنها گفتم به دنیای مافیا علاقه مند نیستم، همین.

کارگردان «آخرین نمایش فیلم» در بخش دیگری از این مصاحبه در پاسخ به این پرسش که کار کردن با چه بازیگری برای او بیش از همه مشکل بود، گفت: شر (بازیگر و خواننده آمریکایی برنده جایزه اسکار و گرمی).

او درباره دلیل این حرفش توضیح داد: شر به هیچکس به ویژه مردان اعتماد نداشت، او هیچ مردی را دوست نداشت به همین دلیل است که نامش را شر گذاشت. او نام خانوادگی پدرش را که سرکیسیان بود کنار گذاشت. او نمی توانست بازی کند، برای صحنه هایی که من از او گرفتم جایزه بهترین بازیگر جشنواره کن را برد، با این حال او از من خوشش نمی آمد.

در بخش دیگری از این گفتگو باگدانوویچ از مدت یک سالی که در خانه کوئنتین تارانتینو زندگی کرده بود نیز گفت: به مدت یک سال یا بیشتر در خانه ای متعلق یه تارانتینو زندگی می کردم. او خیلی دوست داشتنی و مهربان بود. من آن زمان (دهه ۲۰۰۰) به دلیل یک سری مشکلات خانه ای نداشتم و تارانتینو مرا به خانه اش دعوت کرد.

باگدانوویچ که خودش یک خوره فیلم به حساب می آید از تجربه فیلم دیدن با تارانتینو نیز گفت: خیلی عجیب بود او می خواست فیلم های زیادی را ببیند بنابراین با او می نشستم و فیلم می دیدم. تارانتینو عاشق کارگردانی به نام ویلیام ویتنی بود که اغلب فیلم هایی با موضوع رنجر تنها می ساخت. آنها فیلم های مورد پسند من نبودند اما با کوئنتین (تارانتینو) بودن را دوست داشتم، بامزه بود.

محمدامین شکاری