پاسخ مدیر دفتر نمایش خانگی به ادعاها در مورد فروش عجیب سریال‌ ها

بیش از یک دهه از آن زمانی که مردم هفته‌به‌هفته با کرایه کردن فیلم و سریال از کلوپ‌ها بخشی از اوقات فراغت خود را پر می‌کردند، گذشته است؛ روزهایی که اینترنت به فراگیری حالا نبود و رسانه‌ها این همه شبکه تلویزیونی هم نداشتند. با گذر از آن روزها و افزایش ابزار رسانه‌ای و سرگرمی، شبکه نمایش خانگی هم با تولید و پخش سریال‌ها و بعد راه‌اندازی سینمای خانگی و تلویزیون تعاملی کشور یا همان وی.او.دی در ‌سال ٩٤ راه جدی‌تری را در پیش گرفت.

حالا شبکه نمایش خانگی طرفداران خود را دارد و شاید تنها یکی از دلایل آن کمتر شدن سانسورها و کمرنگ شدن خط قرمزها در این مجموعه‌هاست. اواخر دهه ٨٠ سریال قهوه تلخ مهران مدیری از آن دست مجموعه‌هایی بود که حسابی در میان مردم گل کرد و بعد هم نوبت به سریال شهرزاد رسید که سی‌دی‌های آن میان مردم دست‌به‌دست شود. از تابستان امسال تا همین حالا هم حدود پنج سریال شبکه نمایش خانگی ازجمله ممنوعه، نهنگ آبی، احضار، رقص روی شیشه و.. وارد خانه‌‌های مردم شده است، البته با اما و اگر و سوال‌های فراوان درباره رکوردهای فروش، میزان سانسورها و نحوه دریافت مجوز. مثلا این‌که آیا گفته امیر جدیدی درباره سانسور ٢٠ دقیقه‌‌ای از هر قسمت نهنگ آبی درست است؟ رویه‌های مجوزگیری در شبکه نمایش خانگی چگونه است؟ و اصلا میزان فروش‌ این محصولات چقدر بوده است؟ آیا همان‌طور که عوامل سریال ممنوعه گفته‌اند این سریال رکورد فروش شهرزاد را زده است؟ سوالاتی که چند روز قبل حسین پارسایی، مدیرکل دفتر نمایش خانگی، مستند و کوتاه سازمان سینمایی در گفت‌وگو با «شهروند» آنها را به وقتی دیگر موکول کرد و حالا هم جسته‌گریخته از طریق واتس‌آپ و به صورت کتبی به آنها پاسخ داده است. او این‌که «ممنوعه رکورد سریال شهرزاد را زده است»، قبول ندارد و سانسور ٢٠ دقیقه‌ای نهنگ آبی را هم رد می‌کند و می‌گوید تنها دقایقی از یک قسمت آن با هماهنگی تهیه‌کننده حذف شده است.

این‌که گفته می‌شود؛ سریال ممنوعه رکورد فروش شهرزاد را زده، درست است؟

میزان استقبال از یک اثر در شبکه نمایش خانگی دلایل متفاوتی دارد و مقایسه فروش این محصولات نیازمند بررسی فاکتور‌های زیادی است؛ تیراژ هر قسمت، تعداد مخاطبان در سامانه نمایش درخواستی(VOD)، قیمت محصول و سایر شرایط توزیع، منظور کدام است؟ تعداد مخاطبان یا میزان فروش؟ به‌عنوان مثال متوسط تیراژ هر قسمت شهرزاد ٢٥٠‌هزار نسخه با قیمت ٥هزار تومان بوده و متوسط تیراژ ممنوعه با قیمت (۸ و ۱۰‌هزار تومان شهرستان و تهران) کمتر از صد‌هزار نفر است.

 می‌توانیم هم تیراژ و قیمت را در نظر بگیریم و هم میزان فروش و مخاطبان وی‌او‌دی.

در حال حاضر هفتگی پنج سریال در دست توزیع است که کمترین تیراژ آنها ٤٠‌هزار و  بیشترین  تیراژشان ١٢٠‌هزارتاست.

میزان فروش سریال‌های شبکه نمایش خانگی در چند ماه گذشته چقدر است؟

معتقدم این اخبار درخصوص رکورد فروش نیازمند محاسبه دقیق‌تری است.

درباره رویه‌های دریافت مجوز این سریال‌ها توضیح بدهید.

تمامی آثار غیرسینمایی برای تولید اثر از طریق شوراهای ساخت و‌ نمایش، پروانه دریافت می‌کنند.

چرا بعضی سریال‌ها مثل ممنوعه و نهنگ آبی با وجود گرفتن مجوزها بعد از ساخت دچار سانسور شدند؟ ضمن این‌که گفته می‌شود از هر قسمت نهنگ آبی حدود ۲۰دقیقه سانسور شده است.

گرفتن مجوز یا همان پروانه ساخت به معنای آن نیست که اثر بعد از تولید و ‌در مرحله صدور پروانه نمایش تغییرات نخواهد داشت. این تصور به معنای نادیده گرفتن فلسفه وجودی شورای پروانه نمایش است. بخش‌هایی از یک اثر که به هر نحو با فیلمنامه مغایرت داشته باشد یا موجب بروز سوءتفاهم شود، به‌طور طبیعی توسط اعضای شورای پروانه نمایش بررسی و با تعامل تهیه‌کننده و کارگردان اصلاح یا تعدیل می‌شوند. شبکه نمایش خانگی مخاطبان گسترده‌ای دارد و در دسترس آحاد مردم و سلیقه‌های گوناگون است، بنابراین گاه مواردی پیش می‌آید که بنا بر ضرورت این اصلاحات صورت بگیرد. ضمنا سانسور ۲۰دقیقه‌ای قسمت دوم نهنگ آبی صحت ندارد. طبق آیین‌نامه حداقل زمان تولید هر قسمت سریال با احتساب تیتراژ شروع و پایان ۵۰ دقیقه است. قسمت دوم نهنگ آبی هم ۵۰ دقیقه بوده که بنابر ضرورت و با رعایت مفاد آیین‌نامه نظارت و ارزشیابی دستورالعمل ابلاغی سازمان سینمایی دقایقی از آن با هماهنگی تهیه‌کننده حذف شده است.

در مورد ممنوعه ظاهرا بعد از پروانه نمایش اصلاحات انجام شده.

خیر.

سوال بعدی از حسین پارسایی این بود که پس چرا این سریال پس از پخش سه قسمت توقیف شد؟ سوالی که البته بی‌پاسخ ماند و تماس تلفنی برای کامل کردن آن هم به نتیجه نرسید.