سرپرست سازمان سینمایی حدود دو هفته پس از صدور حکمش وعده صحبت و اقدام در سینما را با «شفافسازی» عنوان کرده، هرچند این کار پیشتر در سازمان سینمایی آغاز شده بود.
، حسین انتظامی ـ دستیار ارشد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ـ که ۲۶ آبانماه به عنوان سرپرست سازمان سینمایی به جای محمدمهدی حیدریان معرفی شد، در روزهای اخیر هیچ اظهارنظری درباره سینما و حکم جدیدش نداشته و در برنامهای سینمایی هم حضور نداشته، جز افتتاحیه جشنواره فیلم مقاومت که در آن سخنرانی کوتاه و مکتوبی را ارائه کرد، اما خبرنگاران حاضر در این برنامه به دلیل اینکه او خیلی سریع سالن را ترک کرد، موفق نشدند با او گفتوگو کنند.
حال او با انتشار یک توییت اعلام کرده است، «شفافیتی که در معاونت مطبوعاتی دولت یازدهم کلید زده شد با قدرت و جامعیت بیشتری در سازمان سینمایی ادامه مییابد » و به این ترتیب به نظر میرسد انتظامی صحبت درباره سینما را از همین موضوع شفافسازی که قطعا بخشهای مالی و غیر مالی زیادی را شامل میشود آغاز خواهد کرد.
او تاکید کرده است: « شفافسازی از رویکردهای نهگانه وزیر است و بزودی خواهیم دید وزارت فرهنگ، سرآمد خواهد شد.»
البته شفافسازیهای مالی در سازمان سینمایی از اواخر سال گذشته با انتشار گزارشهایی از حمایتهای مالی بنیاد سینمایی فارابی و بعد مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و نیز حمایتهای هشت ساله مؤسسه رسانههای تصویری از فیلمسازان آغاز شده بود، که حالا انتظامی وعده داده تداوم خواهد یافت. همچنین در همین مدت دو هفتهای پس از انتصاب انتظامی در سازمان سینمایی برخی سینماگران درخواست شفافسازی از سرپرست سازمان را مطرح کرده بودند.
سید غلامرضا موسوی ـ رییس انجمن تهیهکنندگان مستقل ـ چابک و کوچکسازی معاونت سینمایی، لزوم رسیدن به تهیهکننده مسئول، شفافسازی در تصمیمگیریها و توسعه و ساخت سالنهای سینمایی در سازمان سینمایی را از اولویتهایی که باید پیگیری شود نام برده بود.
وی گفته بود: آقای انتظامی از پیشگامان طرح شفافسازی است. او در زمانیکه معاونت مطبوعاتی بود تمام کمکها، حمایتها و پرداختهای ارزی و ریالی به مطبوعات و خبرگزاریها را به طور علنی شفاف سازی کرد. بحث شفافسازی باید در مسائل تصمیمسازی و تصمیمگیریها هم باید ادامه پیدا کند. یعنی بسیاری از مسائل و تصمیمگیریها که بر اساس سلیقه اتفاق میافتد و طبیعتاً شفافسازی در این حوزه میتواند به شناخت چهرههایی که ادای اپوزیسیون را در میآورند و از بودجههای دولتی استفاده میکنند، بیانجامد.
همچنین محمد قاصد اشرفی ـ رییس انجمن سینماداران ـ با اشاره به اینکه فیلم و سالن سینما، لازم و ملزوم هم هستند درباره اولویتهایی که میتواند جزو کارهای رئیس جدید سازمان سینمایی قرار بگیرد، گفت: باید جلساتی به صورت مکرر در سازمان سینمایی برگزار شود تا مدیران ارشد این سازمان از ریز جزئیات فعالیت اصناف مطلع باشند، هیچ مدیری نمیتواند با یک یا دو بار جلسه رئوس مسائل صنفی را کاملا متوجه شود.
در عین حال علیرضا رئیسیان هم به ایسنا گفت: آقای انتظامی که اکنون سرپرستی سازمان سینمایی را برعهده گرفتهاند، علیرغم نکات مثبتی که راجع به شخصیت و گذشته ایشان بیان میشود، حکم مدیریتیشان موقتی است؛ بنابراین با توجه به این شرایط توقع زیادی از ایشان نمیرود که اتفاق مهم و تاثیرگذاری در مدت مدیریتشان رخ دهد.
وی ادامه داد: در حال حاضر یکی از مهمترین اولویتها میتواند رسیدگی به وضعیت ساختار تشکیلات سینمایی باشد. اکنون قوانینی که وجود دارند بیشتر جنبه بازدارندگی دارند تا کمککننده. در حقیقت یکی از وظایف دولت بسترسازی برای بهبود اوضاع است نه بازدارندگی. نکته دیگری که میتوان به آن اشاره کرد طرح اختیاری کردن گرفتن پروانه ساخت است. در این مورد بارها صحبت کردیم اما متاسفانه شنیدم که انعکاسش در مدیریت وزارتخانه خوب نبوده، زیرا آنها تصور کردند اختیاری شدن پروانه ساخت یعنی حذف بخش نظارت؛ در حالی که در کتاب، روزنامه، مجله، تئاتر، موسیقی و ... هیچکدام نظارت پیش از تولید نداریم.
رئیسیان با تاکید بر اینکه «ساختار تشکیلاتی و اداری سازمان سینمایی هم باید تغییر کند و بهروز شود»، گفت: باید شرایطی ایجاد شود که سازمان از این حالت بروکراسی خود خارج شود. از دیگر انتظارات ما این است که باید آرایش تولیدات سینمایی تغییر کند. این همه تولیدات یکنواختی که پروانه ساخت میگیرند، اصلا مطلوب سینمای ایران نیستند و باید بررسیهای دقیقتری بر روی ژانر، نوع و تعداد آثار تولیدی در سال صورت بگیرد. نکته دیگر انحصاری است که در بخش پخش و اکران آثار سینمایی وجود دارد. بخش بین الملل سینمای ایران هم وضعیت مطلوبی ندارد.
او افزود: باید یک فکر جدی برای ماهیت سرمایههای موجود در سینمای ایران هم کرد. این سرمایهها در خیلی از موارد مشکوک و آسیب زنندهاند. فیلمهایی که مشخص نیست با چه سرمایهای تولید میشوند و برآورد مالیشان از حد متوسط سینمایی ایران بالاتر است باعث افزایش بیرویه هزینهها در سینمای ایران شده است و نکته دیگر هم رسیدن به استقلال و عدم تمرکزگرایی در اصناف خانه سینما است.
این کارگردان اظهار کرد: در دنیای امروز دیگر اشخاص نیستند که تعیینکنندهاند بلکه نکته مهمتر لزوم وجود فضای مناسب برای پیشرفت کار است. اکنون تئوریسینهای بزرگ دنیا هم از همین صحبت میکنند اما متاسفانه در ساختار اداری و صنفی ما هنوز اشخاص اهمیت دارند و تا وقتی فضا برای قدمهای جدی آماده نیست کاری از پیش نمیرود. یک عامل مهم دیگر که مانع رسیدن به اهداف میشود فشارهای بیرونی است. برای رفع این مشکل هم باید وزارت ارشاد و دولت فکری اساسی کنند تا فشارهایی که از طرف مجلس یا قدرتهای بیرونی و جریانات سیاسی وارد میشود، قدرت مانور و جسارت مدیران را نگیرد.
انتهای پیام
ثبت نظر