تارانتینو میگوید: برای بدل شدن به یک بازیگر نقش اصلی جوان باید هیکل خوب میداشتی و خوشتیپ و جذاب میبودی. اما این تصور در دهه ۱۹۶۰ دستخوش تغییرهای اساسی شد.
"برای مردان، هویت از اثر برمیآید" این تیتر گفتوگوی مجله "اِسکوایر" است که مایکل هینی با کوئنتین تارانتینو و ستارگان اصلی فیلمش "روزی روزگاری در هالیوود" یعنی لئوناردو دیکاپریو و برد پیت انجام داده است.
تارانتینو در خصوص انتظارهایی که از بازیگران نقش اصلی تا پیش از دهه ۱۹۶۰ میرفت، میگوید: "برای بدل شدن به یک بازیگر نقش اصلی جوان باید هیکل خوب میداشتی و خوشتیپ و جذاب میبودی. اما این تصور در دهه ۱۹۶۰ دستخوش تغییرهای اساسی شد و تا سال ۱۹۶۹ مردان نقش اصلی کاملاً برعکس شده بودند: لاغر و با موهای ژولیده."
به گزارش هنروتجربه، "روزی روزگاری در هالیوود" که نمایش باشکوه (و البته جنجالی) در جشنواره کن داشت و شباهتهایش به "داستان عامهپسند" از سوی عموم تماشاگرانش هم تأیید شد، با نقدهای عمدتاً کاملاً مثبت منتقدان روبهرو شده و در سایت جمعآوری آرای منتقدان "متاکریتیک" به امتیاز میانگین ۸۷ از صد بر اساس هفده نقد دست یافته است.
اما تارانتینو در این فیلم همچنان به تجدیدنظرهای تاریخیاش برای اصلاح اشتباهها ادامه داده است و این بار سراغ یکی از وحشتناکترین داستانهای تاریخ هالیوود رفته است (البته به خاطر درخواست تارانتینو مبنی بر عدم افشای جزییات داستانی بیش از این نمیتوانیم درباه داستان و ماجراهای فیلم توضیح دهیم!)
نکته اصلی این است که اثر جدید تارانتینو نه یک مطالعه در باب چیستی هالیوود است و نه شرححالی از آن، و دقیقاً همانی است که عنوانش میگوید: روزی روزگاری در هالیوود.
ثبت نظر