Fa En سه شنبه 6 آذر 1403 ساعت 2 و 3 دقیقه

ناگفته های از "پیلوت" / هر چه قصه محلی باشد برای جشنواره‌های جهانی جذاب‌تر است

ناگفته های از "پیلوت" / هر چه قصه محلی باشد برای جشنواره‌های جهانی جذاب‌تر است

کارگردان فیلم "پیلوت" که در سی و هفتمین جشنواره جهانی فجر به نمایش درآمد با اشاره به محتوای این فیلم سینمایی گفت: استراتژی ما این بود فیلمی بسازم که بتواند در کشورهای خارجی بهتر دیده شود. به همین دلیل این اثر موضوعی بسیار محلی دارد اما در کشورهای خارجی به خوبی پذیرفته و دیده می‌شوند.

دوشنبه 2 اردیبهشت 1398 ساعت 11:55

ابراهیم ابراهیمیان کارگردان فیلم سینمایی "پیلوت" که در بخش بازار سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد درباره بازخوردهای اثرش در اولین اکران این فیلم سینمایی به ایسنا گفت: این اولین اکران فیلم سینمایی من بود که با حضور مردم و مخاطبان صورت گرفت و برایم بسیار لذت‌بخش بود و هیجان زیادی داشت و خدا را شکر مخاطب راضی از سالن خارج شد. بازخوردهای خوبی هم از مهمانان خارجی دریافت کردیم و آنها معتقد بودند این فیلم توانایی رقابت و حضور در فستیوال‌های جهانی را دارد و پیشنهاد کردند تا فرصت حضور در جشنواره‌های جهانی را از دست ندهیم.

این کارگردان که در سابقه فیلم‌سازی‌اش «عادت نمی‌کنیم» و «ارسال آگهی تسلیت برای روزنامه» را دارد، ادامه داد: استراتژی ما در زمان ساخت این فیلم نیز همین بود که فیلمی بسازم که بتواند در کشورهای خارجی بهتر دیده شود. به همین دلیل این اثر موضوعی بسیار محلی دارد و متناسب با فرهنگ ایرانی است. این موضوعات در کشورهای خارجی به خوبی پذیرفته و دیده می‌شوند. در واقع هرچه حرفتان محلیتر باشد جذابیت آن برایشان بیشتر است. مناسبات، روابط و اتفاقاتی که خیلی از آن سر در نمیآورند را بیشتر می‌بینند و از آن استقبال می‌کنند. بر این اساس برای آنکه بتوانیم «پیلوت» را در فستیوال‌های جهانی رونمایی کنیم، تصمیم گرفتیم آن را در جشنواره جهانی فجر و در بخش بازار به نمایش درآوریم.

این فیلمساز اضافه کرد: در ابتدای امر که می‌خواهم فیلمی بسازم این موضوعات برایم اهمیتی ندارد. به این معنا که ایده‌ای در ذهن شکل می‌گیرد و در زمان پرداخت و طراحی کاراکترها و خود فیلمنامه به مخاطب خارجی و داخلی، فستیوال خارجی و داخلی و دیگر شرایطی که ممکن است برای فیلم رخ دهد، فکر می‌کنم اما نمی‌گذارم تاثیر زیادی بر روی فیلم بگذارد و درست از زمانی که فیلمنامه تمام شد، فقط به ساخت آن فکر می‌کنم که به بهترین شکل اجرا شود و با توجه به توانایی هایم مخاطب از آن استقبال کند و دیگر جایزه گرفتن یا نگرفتن و دیده شدن و نشدن آن به عوامل دیگری بستگی دارد.

وی با تاکید بر اینکه تمام موضوعات و مسائلی که در این فیلم به آنها پرداخته شده، کاملاً آگاهانه در کنار هم چیده شده است، توضیح داد: مسایل اجتماعی و خانوادگی متعددی در فیلم آورده شده است و من کاملاً آگاهانه به سمت انتخاب این موضوع و چگونگی بیان آن پیشرفتم. زمانی که اولین بار فیلمنامه را نگارش می‌کردم حتی به بازیگران هم فکر کردم و انتخابشان کرده بودم.

ابراهیمیان درباره پایان بندی فیلم «پیلوت» که متفاوت از دیگر آثاری بوده که تا کنون از او روی پرده دیده شده و همچنین نحوه پرداختن به آن توضیح داد: من برای این فیلم تصمیمی داشتم و می‌خواستم پایان بندی آن مقداری امیدوارانه‌تر باشد اما در عین حال نسخه‌ای هم برای مخاطب نپیچم. در واقع می‌خواستم نسبت به فیلم‌های قبلی‌ام آنقدر تلخ تمام نشود و مخاطب بی حوصله و با حال بد سالن را ترک نکند. اما شکل اجرای آن خیلی مهم بود. تصویری که به عنوان سکانس پایانی و ابتدایی در فیلم می‌بینید برایم مانند دو پرانتز عمل کرد. با این پیش فرض مخاطب قبل از آنکه تصویر فاینال فیلم را ببیند کم کم متوجه تفاوت برخورد و رفتار کاراکترها با هم می‌شود و از یک جایی به بعد دیگر دیالوگ وجود ندارد. این نوع پایان بندی تاکنون برایم بازخوردهای مثبتی داشته است.

این فیلمساز اضافه کرد: در این فیلم از پرداختن به پلات‌های معمایی دوری کردم و کاراکتر محور و بر اساس تصمیم شخصیت‌ها پیشرفتم. می‌توان گفت این فیلم ِ بازیگر و شخصیت بود و سختی اش برایم در اینجا بود که سراغ قصه گویی و پلات معمایی نروم و داستان را بازیگران و کاراکترها بر اساس ویژگی‌هایشان پیش ببرند. شاید بشود بیان کرد که این یکی از سخت ترین فیلمنامه‌هایی بود که من نوشتم زیرا شخصیت پردازی‌ها بسیار سخت بود. بر همین اساس چینش بازیگران هم بسیار مهم بود تا بتوانند بازی‌های دوگانه‌ای داشته باشند. در عین حال بازیگرانی که در ژانر کمدی بسیار درخشان عمل می‌کنند وقتی وارد یک ژانر دیگر مانند درام و ملودرام می‌شوند و قابلیت‌های جدیدی از خود نشان می‌دهند و هر سه بازیگر مرد و بازیگر زن قصه به خوبی از پس آن برآمدند.

ابراهیم ابراهیمیان در پایان صحبت خود تصریح کرد: فیلمسازانی داریم که اصطلاحاً در سینما سری‌دوزی می‌کنند و تعدادشان هم کم نیست. آنها به راحتی فیلم‌هایشان را می‌سازند و درگیر پروسه بیمارگونه پول درآوردن هستند. اما یک فیلمساز دغدغه‌مندی که می‌خواهد حرفی را در پس ساختن اثری به تصویر بکشد به شدت زیر ذره بین وزارت ارشاد قرار دارد و به سختی می‌توانند مجوز ساخت و نمایش بگیرد و باید مدام درگیر ممیزی و سانسورهایی باشد که به فیملش می‌خورد. من این را با تمام وجودم درک کردم؛ من توقیف را تجربه کردم، ممیزی ویران کننده یک فیلمنامه را تجربه کردم و برای گرفتن پروانه نمایش آثارم پیر شدم. اما این جنس فیلمسازان برای رسیدن به خواسته‌هایشان از هیچ چیز فرو گذاری نمی‌کنند و می‌جنگند. من انتخاب کردم که فیلمساز باشم و در این مسیر حرکت کنم بنابراین سختی‌هایش را هم پذیرفته‌ام.

جواد عزتی، حمیدرضا آذرنگ و سعیدآقاخانی با حضور پریوش نظریه و با معرفی بهدخت ولیان بازیگران اصلی «پیلوت» را تشکیل می‌دهند. بانیپال شومون، گیلدا ویشکا، صفر محمدی و علی جعفری از دیگر بازیگران فیلم هستند.

انتهای پیام

تعداد بازدید : 161

ثبت نظر

ارسال