یک فیلمساز تبریزی معتقد است: در سینمای ایران یک نوع بیعدالتی وجود دارد که سبب میشود کمتر فیلمسازی از شهری خارج از پایتخت، بتواند وارد جریان اصلی سینما و بویژه جشنواره فجر شود.
سیاوش راد که متقاضی حضور فیلمش با نام «قابان» به معنای «پوست کلفت» در جشنواره فیلم فجر بوده است، در گفتوگویی با ایسنا بیان کرد: به نظرم میرسد جشنواره فیلم فجر و سیستم نمایش در سینمای ایران صرفا به یکسری گروه خاص تعلق دارد و به نوعی به انحصار درآمده است.
او با اشاره به اینکه فرم جشنواره را پر کرده و به دلیل داشتن پروانه ویدیویی باید حتما پروانه سینمایی میگرفته است، ادامه داد: برای داشتن پروانه سینمایی حضور تهیهکنندهای که عضو کانون تهیهکنندگان باشد ضروری است، اما واقعیت این است که یک تهیهکننده حاضر به سرمایهگذاری و حضور در کنار فیلمی که در شهرستان ساخته میشود و یک بازیگر چهره هم ندارد نیست. همچنین یکی از شرایط عضویت در کانون تهیه کنندگان این است که یک فیلم مستقل ساخته باشیم، اما وقتی میخواهیم فیلم بسازیم باید مجوز ساختی داشته باشیم که صرفاً به همان گروه از تهیهکنندگان داده میشود و میرسیم به یک دور باطلی که نتیجهای ندارد.
راد افزود: در خارج از تهران، تعداد فیلمسازانی امثال من بسیار زیاد است که با چنین مسئلهای روبرو هستند و در این ۳۷ دوره جشنواره فیلم فجر هم میبینیم چندان فیلمسازی از شهرستانها در این سالها نتوانسته وارد جشنواره شود. اصغر یوسفینژاد هم که سال گذشته از تبریز با فیلم «ائو» در جشنواره حاضر شد، رابطههای خود را داشت.
وی گفت: برایم عجیب است که در فهرست فیلمسازان اول جشنواره امسال بعضیها را میشناسم که تا به حال حتی فیلم کوتاه هم نساختهاند ولی تهیهکننده مطرحی داشتهاند و معلوم است که اگر یکی از همان تهیهکنندگان از کنار ما هم رد شود، ما را به جشنواره راه میدهند. به همین دلیل با مجموعه این شرایط به نظر میرسد یک بیعدالتی در سینما وجود دارد که کسی جز یک گروه خاص، حق بازی یا فیلم ساختن ندارد و همین میشود که بسیاری از فیلمسازانی که نمیتوانند فیلمهایشان را برای نمایش به نتیجه برسانند سراغ ساخت فیلمهای سیاه نمایانه میروند تا به جشنوارههای خارجی برسانند.
او با اشاره به اینکه فیلمش یک اثر روانشناختی است که سرمایهگذارانش هم دو پزشک روانشناس هستند، گفت: وضعیت فعلی به من نشان داده که چه صد میلیون تومان خرج یک فیلم کنی و چه یک میلیارد تومان، فرقی ندارد چون تهیهکننده نداری در حالی که در جشنوارههای دنیا هر فیلمی به آنها بدهید، نگاه میکنند و اگر کیفیتی نداشت آن را نمیپذیرند اما در اینجا حتی حاضر نمیشوند فیلم را تماشا کنند.
راد در پایان افزود: گروه هنر و تجربه تنها راهی است که میتوانم درنظر داشته باشم، هرچند وضعیت اکران در این گروه هم مساعد نیست ولی فعلا حضور در جشنوارههای خارجی برایم در اولویت است.
برچسب ها
ثبت نظر