بهترین سریال های کمدی تاریخ

در این مطلب به معرفی بهترین سریال های کمدی تاریخ خواهیم پرداخت که لحظات شیرین فراوانی را برای ما ساختند. کمدی از زمان یونان باستان تاکنون همیشه جز محبوب‌ترین ژانرها بوده و در دنیای تلویزیون هم همیشه حرف‌های زیادی برای گفتن داشته است.

انتخاب بهترین سریال های کمدی تاریخ کار آسانی نیست و آن‌قدر سریال‌های خوب در تاریخ درخشان تلویزیون ساخته شده که نمی‌توان با یک لیست محدود، به همه آثار ادای دین کرد. در این مقاله، آثار کلاسیک تلویزیونی که چندان دیده نشده‌اند را لحاظ نکرده‌ایم، آثاری همچون من عاشق لوسی هستم (I Love Lucy)، هانی‌مونرز (The Honeymooners)، چیرز، مش (M*A*S*H) و اسمارت را بگیرید. سریال‌های کارتونی همچون سیمپسونز و فامیلی گای را هم کنار گذاشته‌ایم تا شاید در مقاله‌ای دیگر به آن‌ها بپردازیم. سریال‌هایی که اخیرا پخش خود را آغاز کرده‌اند همچون آتلانتا را نیز لحاظ نکرده‌ایم. سریال‌های کنسل شده و سریال‌هایی که با افت شدید کیفی رو به رو شده‌اند، همانند بیگ بنگ تئوری نیز در این لیست حضور ندارند.

بهترین سریال های کمدی تاریخ

۱۱- معتادان کار (Workaholics)

بازیگران و سازندگان این سریال، اندرس هولم، بلیک اندرسون و آدام دیواین، به خوبی توانسته‌اند سریالی خلق کنند که هم مدرن است، هم در فرهنگ پاپ شیرجه می‌زند و هم دیوانه‌بازی‌های خلاقانه دارد. معتادان کار داستان سه جوان نه چندان عاقل و باهوش را روایت می‌کند که همیشه مواد می‌کشند و کارهای احمقانه انجام می‌دهند. اگر شوخی‌های بی‌معنا و مسخره‌بازی‌های نوآورانه را می‌پسندید، این سریال به شکل افراطی آن‌ها را ارائه می‌دهد.

۱۰- شاهزاده جدید بل‌ ایر (The Fresh Prince of Bel-Air)

این سریال بین سال‌های ۱۹۹۰ الی ۱۹۹۶ از شبکه NBC پخش شد و توانست به محبوبیت فراوانی دست پیدا کند. اگر شاهزاده جدید بل‌ ایر را تماشا کرده باشید، حتما شما هم آهنگ آغازین آن را بدون تلاش کردن، حفظ هستید! این سریال را باید دنباله معنوی و نسخه تکامل یافته سریال کازبی شو (The Cosby Show) فرض کنیم، به این دلیل که یک خانواده نسبتا ثروتمند آفریقایی آمریکایی را به تصویر می‌کشد که ثروت باعث نشده تا از مشکلات سیاه پوستان در جامعه کنونی آمریکا در امان بماند.

شاید شاهزاده جدید بل‌ ایر به اندازه سریال مارتین (Martin) شوخی‌های سطحی نداشته باشد اما سوژه‌های مختلفی که بررسی می‌کند و به مسائل مهمی که می‌پردازد، باعث شده تا از بهترین سریال های کمدی تاریخ باشد. جذابیت ویل اسمیت را هم نباید فراموش کنیم که به تنهایی، ارزش تماشای این سریال را دوچندان می‌کند. او قبل از اینکه در فیلم مردان سیاه‌ پوش بازی کند و حتی نامزدی اسکار به دست بیاورد، در این سریال ستاره شد.

۹- آشنایی با مادر (How I Met Your Mother)

سریال آشنایی با مادر مدت‌ها در اوج بود اما با پایان مضحک‌اش، خاطره بدی برای طرفداران بر جای گذاشت. با این حال، حس عجیب تلخ و شیرینی که این سریال به مخاطب می‌دهد را نباید فراموش کرد. افرادی که این سریال را دنبال کردند، در کنار طنز بی‌نظیر سریال و کارهای غیرعادی بارنی استینسون، همانند سریال دوستان، با شخصیت‌های آن احساس نزدیکی کرده و آن‌ها را عمیقا دوست داشتند. سریال به خاطر ساختاری که برای آن طراحی شده، معمولا بسیار منسجم است و بارها مخاطب را غافل‌گیر می‌کند.

۸- دوستان (Friends)

سریال دوستان یک پدیده بود. این سریال در ابتدا چندان طرفدار نداشت اما به تدریج توانست مخاطبان فراوانی جذب کند و تا فصل ۱۰ با قدرت ادامه دهد. این سریال تنها یک سیت کام معمولی برای پرکردن پنج شنبه شب آخر هفته نبود، بلکه مصداق بارز رفتن به خانواده والدین خود جلوه ‌می‌کرد؛ گرم، آشنا و راهی برای فرار از مشکلات و غصه‌ها.

طراحی خوب و شیمی رابطه شخصیت‌ها، سبک جذاب داستان‌گویی و آن جادویی که در قلب این سریال وجود دارد، باعث شده تا فرندز یکی از بهترین سریال های کمدی تاریخ باشد.

این سریال که داستان زندگی ۶ دوست در نیویورک را روایت می‌کند، با اینکه چهره شناخته‌شده‌ای نداشت اما توانست با سبک کمدی دلنشین‌اش، مخاطبان فراوانی را پای تلویزیون بکشاند. طنزی که دوستان ارائه می‌دهد، فراتر از زمان و مکان بوده و به همین دلیل است که در سرتاسر جهان، میلیون‌ها نفر عاشق آن هستند.

فرندز توانست چنان به قلب طرفداران نفوذ کند که شخصیت‌هایش را دوست نزدیک خودمان فرض می‌کردیم. تماشای چندباره این سریال علاوه بر اینکه حس و حال نوستالوژیک دارد، همچنان خنده‌دار است و به جرات می‌تواند گفت که داستان‌های دنیای دوستان، هرگز کهنه نمی‌شوند.

۷- پارک‌ها و تفریحات (Parks and Recreation)

این سریال که در سبک شبه-مستند همانند اداره (The Office) ساخته شده بود، در فصل اول‌اش نتوانست چندان موفق ظاهر شود اما امی پولر (Amy Poehler) و رشیدا جونز (Rashida Jones) وعده چیزهای بهتری را دادند و همین اتفاق افتاد. فصل دوم توانست پتانسیل‌های سریال و شخصیت‌هایش را نشان دهد و از همان‌جا، پارک‌ها و تفریحات به اوج گرفتن ادامه داد. هنوز جملات بامزه و شخصیت‌های محبوب سریال در ذهن طرفداران باقی مانده است.

این سریال به تدریج مخاطب خودش را پیدا کرد و حتی توانست نامزد جوایز امی شود. پارک‌ها و تفریحات همانند ساینفیلد، از معدود سریال‌هایی است که به تدریج بهتر و بهتر می‌شود و هرگز درجا نمی‌زند. در کنار امی پولر و رشیدا جونز، تماشای کریس پرت جوان، عزیز انصاری، ادام اسکات، راب لو، آبری پلازا با کاراکتر عجیب و غریب‌اش و شخصیت تکرارنشدنی ران سوانسون با بازی نیک آفرمن، ارزش این را دارد که سریال را بارها تماشا کنید.

سریال اداره که به آن اشاره کردیم هم بدون شک می‌تواند یکی از کاندیداهای بهترین سریال های کمدی تاریخ باشد اما خروج استیو کارل در فصل هفتم و افت شدید کیفیت سریال‌ در فصل‌های پایانی باعث می‌شود تا همیشه در اوج نباشد.

۶- اسکرابز (Scrubs)

رمز موفقیت این سریال آشکار است، تلفیق اصطلاحات پزشکی، فلش‌ بک‌ها، کمدی اسلپ‌استیک، رفاقت، عشق‌های نافرجام و اپیزودهایی که اشک شما را جاری می‌کنند. اسکرابز نوع خاصی از کمدی را ارائه می‌دهد که کمتر نمونه مشابه آن را دیده‌ایم، سریالی که در کمتر از ۳۰ دقیقه، از اوج صحنه‌های خنده‌دار، به یک درام غم‌انگیز احساسی تبدیل و تاثیرگذار ظاهر می‌شود.

اسکرابز سریال آندرریتدی به حساب می‌آید اما یکی از تفکربرانگیزترین سریال‌های این لیست هم تلقی می‌شود. این سریال موفق می‌شود از دنیای پزشکی‌اش، شوخی‌های واقعا خنده‌دار و احساسات واقعی تولید کند که کار خیلی سختی است. اسکرابز را اگر دوباره تماشا کنید، نه تنها احساس تکراری بودن نمی‌کنید بلکه حتی به کیفیت بالای آن بیشتر پی می‌برید.

این سریال پس از اینکه از سوی NBC کنسل شد، از سوی شبکه ABC ادامه پیدا کرد اما این قسمت‌های جدید نتوانستند به خوبی قسمت‌های اصلی باشند.

۵- آن شو دهه ۷۰ (That ’70s Show)

برای هشت فصل متوالی، سریال آن شو دهه ۷۰ موفق شد شوخی‌های بامزه را با مشکلات واقعی نوجوانان تلفیق کند. علاوه بر این، تعدادی از خاطره‌انگیزترین شخصیت‌های تلویزیونی تاریخ، همانند فز (Fez) را به ما هدیه داد. این سریال که فضای دهه ۷۰ آمریکا را با ظرافت خاصی به تصویر می‌کشد، تعدادی از ستارگان کمدی مشهور همچون اشتون کوچر (Ashton Kutcher) و میلا کونیس (Mila Kunis) را به دنیای سینما معرفی کرد. آن شو دهه ۷۰ در چیزی که ارائه می‌دهد، نمونه ندارد و این شامل سریال تقلیدی کنسل شده «آن شو دهه ۸۰» نیز می‌شود.

۴- پرورش شکست‌خورده (Arrested Development)

این سریال با تیم بازیگری بی‌نظیرش شامل جیسون بیتمن، ویل آرنت، مایکل سرا، تونی هیل، پورشیا د روسی و جسیکا والتر همراه با روایت پیچیده و شوخی‌های خاص یکی از بهترین سریال های کمدی تاریخ به حساب می‌آید.

اگر با این سریال آشنا نیستید، داستان خانواده بلوث را روایت می‌کند، یک خانواده ثروتمند، خودخواه و تنبل که حالا پس از دستگیر شدن بزرگ خاندان، درگیر اتفاقات تازه‌ای شده‌اند و تنها فرزند شایسته خانواده، مایکل، در تلاش است تا اوضاع را سر و سامان دهد.

این سریال پس از سه فصل موفق، توسط شبکه فاکس کنسل شد و همین مسئله اعتراضات فراوان منتقدان و طرفداران را به همراه داشت. اما شبکه نتفلیکس که از پتانسیل و کیفیت بالای سریال آگاه بود، آن را خریداری کرد و فصل چهارم‌اش را ساخت. فصل پنجم سریال هم اخیرا پخش خود را به پایان رسانده است تا عدالت برای این سریال برقرار شود.

۳- فیلادلفیا همیشه آفتابی است (It’s Always Sunny in Philadelphia)

سلیقه خوب برای شخصیت‌های سریال فیلادلفیا همیشه آفتابی است هیچ معنایی ندارد، آن‌ها حتی اهمیت نمی‌دهند که در بار پدی چه چیزی سرو می‌کنند! احتمالا باید شخصیت‌های این سریال را جز کثیف‌ترین شخصیت‌های تاریخ دنیای تلویزیون به حساب بیاوریم که هیچ مرزی ندارند و هر کار دیوانه‌واری ممکن است از آن سر بزند. شاید به همین دلایل است که این سریال بعد از بیش از ۱۰ فصل، همچنان طرفدار دارد و با قدرت پیش می‌رود و هرگز تکراری نمی‌شود.

این سریال اوج فساد اخلاقی را نشان می‌دهد و اگر در جستجوی یک سریال گرم و مهربانانه هستید، هرگز به سراغ آن نروید. فیلادلفیا از نظر طنزی که ارائه می‌دهد بدون شک یکی از بهترین سریال های کمدی تاریخ است.

۲- زیاد ذوق‌زده نشو (Curb Your Enthusiasm)

شاید بسیاری سریال ساینفیلد را یکی از بهترین سریال های کمدی تاریخ در نظر بگیرند اما زیاد ذوق‌زده نشو از آن بامزه‌تر است. این سریال ساخته لری دیوید که از شبکه HBO پخش می‌شود، همان فرمول ساینفیلد را ادامه می‌دهد اما با این تفاوت که آن‌ را افراطی‌تر و پیشرفته‌تر استفاده می‌کند (شخصیت‌ها، آدم‌ها را حسابی عصبانی می‌کنند و خطوط داستانی مختلف در انتهای اپیزود به یکدیگر ختم می‌شوند). طنزی که این سریال ارائه می‌دهد، آزاردهنده‌تر و بزرگسالانه‌تر از ساینفیلد بوده و موقعیت‌ها کاملا اغراق‌ آمیز هستند. شخصیت اصلی یعنی دیوید هم با تمام کارهای بدی که انجام می‌دهد، از جری ساینفیلد، دوست داشتنی‌تر است.

تلفیق بی‌ادبی‌ها و خودخواهی‌های بی‌تفاوت‌گونه شخصیت لری در کنار داستان‌های عجیب و بامزه باعث شده تا این سریال، به شدت اعتیادآور و هیجان‌انگیز دنبال شود. زیاد ذوق‌زده نشو که نقدی بر رفتارهای اجتماعی و تابوهای نانوشته‌ است، تاریخ انقضا ندارد و ارجاعات‌اش به دنیای مدرن و مشکلات روزمره هرگز تکراری نمی‌شود.

۱- ساینفیلد (Seinfeld)

شخصیت‌های این سریال آدم‌های بدی هستند. شما نمی‌خواهید در زندگی واقعی، با چنین انسان‌هایی رو به رو شوید اما قطعا دوست دارید آن‌ها را در دنیای تلویزیون بارها و بارها تماشا کنید. ساینفیلد تکامل‌ یافته‌ترین کمدی آمریکایی را ارائه می‌دهد، سریالی که در ابتدا چندان پرطرفدار نبود اما با کیفیت و کلاس بالایش، به یکی از پربیننده‌ترین سریال‌های تاریخ تبدیل شد.

این سریال که بر اساس استندآپ کمدی‌های جری ساینفیلد آغاز شد، تعدادی از شخصیت‌های محبوب دهه ۹۰ تلویزیون را به مخاطبان معرفی کرد. این شخصیت‌های رنگارنگ باعث شده‌اند تا این سریال ارزش دیدن‌های چندباره را داشته باشد. ساینفیلد سریالی است در مورد «هیچ چیز»، آن‌ها حتی در داخل سریال هم در این مورد شوخی می‌کنند.

از اپیزودهای به شدت خنده‌داری همچون The Bubble Boy و The Soup Nazi تا The Hamptons، لحظه‌های خاطره‌انگیز ساینفیلد تمامی ندارد. شاید هرگز چیزی شبیه به آن را نبینیم و سریال زیاد ذوق‌زده نشو آخرین یادآور آن لحظات دلنشین است.