امیرمهدی ژوله: می‌شود هم عاشق پرسپولیس بود هم تیم‌ملی

به گزارش خبرورزشی، امیرمهدی ژوله برای نسل جدید یک سلبریتی است. یک بازیگر و فیلمنامه‌نویس. او یک چهره فوق العاده در طنز است. کسی که نه تنها با قلمش که با استعداد ذاتی‌اش در بازیگری می‌تواند همه را به وجد بیاورد. امروز ژوله یکی از محبوب‌ترین چهره‌های فضای مجازی است. برای خبرنگاران ورزشی اما، یک حس متفاوت‌تر نسبت به ژوله وجود دارد. او از پشت میز‌هایی که خیلی از آن‌ها قلم زدند، امیرمهدی ژوله شد.

بعد‌ها توانست با طنز‌های خاصش در چلچراغ تبدیل به یک چهره شود. ژوله از طریق قاسم‌خانی با مهران مدیری آشنا شد و این یعنی یک جرقه بزرگ در کار او. حالا بعد از سال‌ها پشت دوربین ماندن، توانسته جلوی دوربین ظاهر شود. بازی‌های خوب او در فیلم‌هایی، چون هزارپا، خوب بد جلف و... باعث شد تا کارنامه اش پربارتر شود. امیرمهدی دیروز مهمان خبرآنلاین بود و دقایقی هم در خبرورزشی حاضر شد تا بتوانیم گفت‌وگویی متفاوت با او داشته باشیم. گفت‌وگویی که به زودی در «خبرورزشی تی‌وی» آن را به طور کامل منتشر می‌کنیم. این هم بخشی از حرف‌های جذاب امیرمهدی ژوله..

عاشق دایی و کریمی

امیرمهدی ژوله عاشق کیست؟ از بین فوتبالیست‌ها. او مکثی می‌کند و جواب‌مان را این‌طور می‌دهد: «راستش من عاشق فوتبال علی کریمی و عاشق شخصیت علی دایی هستم.»

می‌شود عاشق هر دو بود

ژوله که پرسپولیسی است مثل اکثر قرمز‌ها منتقد اختلافات پیش آمده بین برانکو و کی‌روش بود. او در این باره می‌گوید: «چرا بعضی‌ها دوقطبی تیم ملی و پرسپولس را درست کردند؟ هم می‌شود عاشق تیم ملی بود و هم پرسپولیس را دوست داشت. مشکل من با کی‌روش ایجاد همین فضای دوقطبی بود.»

درگیری چرا؟

این روز‌ها لیگ خیلی داغ شده. دعوا و کری هم بالا گرفته. ژوله مکثی می‌کند و در این باره می‌گوید: «من نمی‌فهمم این همه درگیری در لیگ ایران به خاطر قهرمانی سر چیست؟ وقتی تیم‌های اول و دوم و سوم ما به آسیا می‌روند، اوت می‌شوند و از گروه‌شان بالا نمی‌روند. حالا چه فرقی دارد استقلال اول شود یا پرسپولیس؟»

پرسپولیسی بودم ولی نه افراطی

ژوله درباره پرسپولیسی بودنش هم می‌گوید: «من پرسپولیسی بودم ولی نه افراطی. وقتی ورزشی‌نویس بودم بیشترین انتقادات را نسبت به مدیریت سنتی پرسپولیس داشتم.»

رفاقت من و عادل سر جایش

یکی دیگر از بحث‌های ما درباره ۹۰ و عادل بود و تعطیلی این برنامه. ژوله در این باره می‌گوید: «مسئله فردوسی‌پور مسئله دفاع من از رفیقم نیست. رفاقت من با عادل سر جایش. معتقدم این اواخر ۹۰ یک مقدار کسل‌کننده هم شده بود، اما مسئله اصلی این است که چرا وقتی مردم طرفدار یک برنامه هستند، یک نفر یا یک جریان به خودش اجازه می‌دهد جلوی خواست مردم بایستد و یک آدم و برنامه سالم را حذف کند.»